Chris Maas - Rotary arts
Hieronder treft u een verslag aan van dokter Chris Maas, die gewerkt heeft in Mpeketoni als vertegenwoordiger van de Rotary Dokters Nederland. Zij verbleef samen met een tandarts in het door ons gebouwde Doctors' plaza. Zij behandelde vele patiënten in de mobiele kliniek, die is opgezet om de gezondheidszorg te verbeteren in de afgelegen gebieden in de jungle. Ik ben de Rotary Dokters zeer dankbaar voor het feit, dat zij artsen hebben uitgezonden naar Mpeketoni. Het valt niet altijd mee om je aan te passen aan primitieve omstandigheden in een ontwikkelingsland. Echter, als ik die vergelijk met het begin van het project, dan kan ik alleen maar concluderen, dat de vooruitgang groot is. Wij hopen dan ook, dat de (tand)artsen, die in de komende maanden naar Kenia gaan ook een goede tijd tegemoet gaan. Wij zullen er alles aan doen om hen bij te staan waar mogelijk is. De bevolking is de artsen dankbaar ... net als wij. Helaas kunnen de artsen niet meer naar Mpeketoni komen vanwege de terroristische dreiging. Al Shabaab voert regelmattig aanvallen uit waatbij doden vallen en daarom is het gebied op de site van het Ministerie van Buitenlandse Zaken helemaal rood gekleurd.
Wim van den Burg
Projectleider
Verslag van een Rotary Dokter.
Dr. Christmas in Mpeketoni
Met kloppend hart vertrek ik naar Kenia om 6 weken als huisarts voor Rotary Doctors Nederland in Mpeketoni te gaan werken. Na 30 jaar huisartsenpraktijk in Druten en een afgeronde tropencursus aan het Tropeninstituut te Amsterdam ben ik er helemaal klaar voor! Ik reis samen met Bart, die al voor de vierde keer als tandarts voor RDN op pad gaat. We vliegen van Amsterdam naar Nairobi, stappen over op een binnenlandse vlucht naar Lamu en varen vandaar per boot naar Mokowe, waar chauffeur Peter ons opwacht met de Rotary Jeep. We ploeteren een uur over stoffige zandwegen en komen dan aan in een ware “oase”. Het is Farmers' Court, de plantage van Wim van den Burg en op dit terrein staat “Doctors Plaza”, het huis waar ik 6 weken lang zal wonen. Sammy, de houseboy, leidt mij rond en ik voel mij meteen thuis in deze ruime en gezellige woning. Bart en ik maken al snel kennis met Wim van den Burg en we krijgen een uitgebreide rondleiding over zijn plantage. Fantastisch wat deze man hier samen met de plaatselijke bevolking uit de droge grond heeft gestampt! Maandagochtend ontmoet ik het Keniaanse team waarmee ik de komende 6 weken elke dag een andere dispensary ga bezoeken.
Theresa de nurse, Esther de farmacie-assistente en Joseph de microscopist. Peter rijdt ons elke dag naar een andere locatie, meestal een simpel kerkgebouwtje met lemen muren, een golfplaten dak en zand op de vloer. Hier doen we zittend op lage houten banken spreekuur. Om nog enige privacy te garanderen wordt er een stuk zwart landbouwplastic opgehangen waarachter nurse Theresa en ik de patiënten zien. Omdat ik me voorstel als Chris Maas word ik door het team al snel onder grote hilariteit Dr Christmas genoemd. De kerkjes zijn vreselijk stoffig, dus schaf ik net als de Keniaanse vrouwen een kikoy aan. Een kikoy is een kleurige lap stof die als omslagrok gebruikt wordt over de nette kleren heen. Reuze praktisch in mijn werk en zo’n lap koop ik voor 150 shilling (€ 1.50) op de markt in Mpeketoni. Als we aankomen op de locatie zitten er al patiënten te wachten in de schaduw van een grote boom. Ze moeten soms meer dan 2 uur lopen om de dispensary te bereiken. Vrijwilligers verzamelen de schriftjes van de aanwezigen waar hun medische geschiedenis in wordt opgetekend en verschaffen zo nodig nieuwe schriftjes. Ze wegen de mensen en meten de temperatuur met een oorthermometer. Aldus voorgekookt komen de patiënten met hun “medisch dossier” in de hand bij Theresa en mijzelf op consult.
Veel mensen met koorts en rillingen, die doorgaan naar Joseph voor een malariatest. Jonge jongens met bloederige urine, de zogenaamde Bilharzia boys, die veel in stilstaand water staan te vissen en zo de worminfectie Bilharzia oplopen. Pubers met verwaarloosde diepe wonden aan de onderbenen die door ontsmetting en een kuurtje antibiotica spectaculair snel genezen. Gelukkig beschikken we over een behoorlijk uitgebreid assortiment medicijnen zodat we veel kwalen adequaat kunnen behandelen.
Natuurlijk zijn er ook schrijnende gevallen, zoals een terminale patiënte met borstkanker die we thuis bezoeken. Ze heeft grote doorligwonden die we dankzij de verbandmiddelen die mijn plaatselijke apotheker uit Nederland voor mij heeft verzameld, goed kunnen verbinden maar morfinepleisters voor de pijn heb ik helaas niet tot mijn beschikking. Ik zie mensen met ernstige suikerziekte, die vaak niet voldoende geld hebben om insuline te kopen. Door de ontregelde suikerhuishouding moeten ze een voet of zelfs een been missen. Om dit te voorkomen heeft Rotary Doctors in Baharini een preventieproject opgezet om suikerziekte in een vroeg stadium op te sporen. Hier worden bloedsuikertest gedaan en gratis medicijnen voor diabetes en hypertensie verstrekt. Mensen worden regelmatig gecontroleerd en er wordt een heuse administratie van bijgehouden. Het blijft natuurlijk een druppel op een gloeiende plaat, maar elke patiënt die je zo kunt helpen is er één.
De 6 weken vliegen om en ik ben onder de indruk van de warmte en de vrolijkheid die vooral de Keniaanse vrouwen uitstralen ondanks de sobere omstandigheden waarin ze moeten leven. Het zanderige erf rond de hutjes wordt dagelijks keurig aangeveegd, ze trekken hun zondagse kleren aan als ze naar de dokter gaan en ze stralen van oor tot oor als je “Karibu” zegt wat “Welkom” betekent. ’s Avonds is het heerlijk om in een comfortabel huis terug te komen en op het dakterras van Doctors Plaza de Keniaanse sterrenhemel te bewonderen. Een prachtige ervaring rijker reis ik terug naar Nederland. Mpeketoni, tot volgend jaar! Chris Maas-Goede, huisarts voor Rotary Doctors Nederland.
