Sinds de foto van de examenkandidaten van Tamani Junior School online is gegaan heb ik zeer veel reacties en vragen gekregen. Daar stak er 1 ver bovenuit: “Wat gaat er nu gebeuren met de leerlingen, die slagen voor het landelijk examen op Tamani?”
Wij hebben deze eerste keer 15 leerlingen, die examen doen. Ons doel is een gemiddelde van 350 punten uit het maximale aantal te behalen punten van 500. Dit resultaat is echter nog nooit in Mpeketoni en verre omgeving behaald. Ik heb die doelstelling vanaf het begin gehad toen we Tamani in 2011 begonnen te bouwen. Indien iemand 350 punten haalt, komt hij of zij in aanmerking om toegelaten te worden op de allerbeste landelijke middelbare scholen. Wij schatten, dat het mogelijk is dat talrijke leerlingen dat kunnen halen met enkele uitschieters zelfs boven 400! Natuurlijk is dit geen enkele garantie, dat dit ook echt gaat gebeuren, maar het is wel mijn droom.
Maar ja, dan zijn we er nog niet, want doorleren op zulke scholen is niet goedkoop voor Keniaanse begrippen. Er zijn ouders, die dat zelf zullen kunnen betalen, maar Tamani heeft juist veel kinderen, met een zeer armoedige achtergrond zoals wezen en kinderen die uit gezinnen komen, die tot de allerarmsten der armen behoren. Daarom heb ik al overleg gevoerd met Kenya Commercial Bank en Equity Bank. Die banken hebben programma’s voor leerlingen met hoge cijfers uit de zojuist beschreven groepen. Helaas gaat het hier om een beperkt aantal mogelijkheden.
Mijn doelstelling was door zulk goed onderwijs te geven in de afgelopen jaren, dat die hoge cijfers ook daadwerkelijk gehaald kunnen worden. Voor mij heeft dat betekend, dat ik 7 dagen lang heel veel uren maak, ontelbare uren, ik tel ze niet eens. Ten slotte zit mijn hart in Tamani en zoon Casey moet daar ten slotte ook goed onderwijs krijgen. Het niveau is echt heel hoog.
Naast de mogelijke sponsoring hoop ik natuurlijk ook op een andere manier geld te kunnen genereren om de toekomstdroom van de kinderen te verwezenlijken. Zeker tien van de 15 leerlingen, die nu examen doen zijn zonder steun kansloos voor de middelbaren scholen, die echt goed zijn. Het is een beetje te vergelijken met de situatie vroeger in Nederland uit de generatie van mijn ouders (overleden, maar geboren in de jaren 20). Toen konden ook heel veel kinderen niet doorleren, omdat er geen geld was. Eigenlijk ook een beetje mijn eigen situatie, want mijn ouders konden het ook niet betalen daarom ben in mijn avonduren MO-A en MO-B gaan studeren en verdiende de kosten zelf. Hierdoor kon ik eerste graads leraar Engels worden op de middelbare school. Door dit alles begrijp ik de kinderen hier heel goed. Alleen is het voor hen niet mogelijk om het op dezelfde manier als mij te doen. Zij zullen het overdag moeten doen.
Ik hoop, dat ik mijn dilemma duidelijk heb gemaakt door dit bericht te schrijven. Verder wil ik wijzen op het 50-jarig bestaan van De Tien, een Westlandse diaconale instelling, die vele projecten in binnen- en buitenland steunt of gesteund heeft. Vorige week zondag werd dit herdacht in Naaldwijk en mij was gevraagd om een bijdrage aan de dienst de leveren d.m.v. een video gesprek, dat ik zelf met mijn telefoon heb opgenomen: https://www.youtube.com/watch?v=f-X7uYXyw90&feature=youtu.be
Hartelijke groet uit Kenia,
4 - 11 - 2022 / Lees verder
