VERSLAG ANN VAN DEN BURG MET FOTOCOLLAGE.

De afgelopen dagen waren een bijenkorf van activiteiten op Farmers’ Court. We hebben enkele dagen geleden ter plekke eerst een beoordeling uitgevoerd met betrekking tot de invloed van de 4 terroristische aanvallen op de bevolking tijdens een bezoek aan het getroffen gebied dichtbij Mpeketoni.  Er werd besloten om noodhulp te gaan bieden aan slachtoffers. In samenwerking met de plaatselijke autoriteiten hebben vandaag, 19 januari 2022, talrijke gezinnen van een relatief kleine nederzetting voedsel en muskietennetten gekregen van het Kenia Project / Tuko Pamoja Stichting. We hadden de plaatselijke leiders gevraagd om de meest getroffen gezinnen uit te kiezen in het besef, dat we niet iedereen zouden kunnen helpen. De prioriteiten waren: jonge gezinnen met kleine kinderen, bejaarden, zieken en zwangere vrouwen.

Om 9 uur ’s morgens vertrokken we vanuit Farmers’ Court met 70 pakketten om te distribueren. We hadden er 20 extra meegenomen voor ernstige gevallen, die we ongetwijfeld ook zouden tegenkomen. We haalden de burgemeester op en gingen op weg voor een belangrijke en risicovolle tocht. We werden begeleid door 2 Toyota Land Cruisers van het leger vol zwaar bewapende soldaten. De veiligheid moest gewaarborgd zijn, want de autoriteiten wilden niets aan het toeval overlaten. We reden eerst naar Kibaoni Police Station voor een veiligheidsbriefing. 

De burgemeester stelde ons voor aan een vrouw van ongeveer 40 jaar oud, die alles was verloren bij de nachtelijke aanvallen. Gelukkig was haar gezin vlak voor de komst van de gewelddadige terroristen gevlucht. De aanvallers vielen de nederzetting in de kleine uren van de nacht aan. Ze stalen voedsel, geld en slachtten hun geiten en kippen af. Sommigen ervan werden in brand gestoken. Het gezin was afhankelijk van deze dieren om te overleven (eieren, melk en vlees).

De volgende morgen ging de vader van het gezin terug naar de plek des onheils en tot zijn ontsteltenis bleek alles wat ze bezaten was vernield en in brand gestoken. Samen met andere gezinnen, die ontheemd waren, gingen ze naar het politiebureau waar ze konden “kamperen”. Inmiddels worden er gebrekkige onderkomens gecreëerd in klaslokalen.  Van modder en takken proberen de mensen een schamel, gammel hutje te bouwen. Wij bezochten enkele van deze plekken en de tranen welden op in onze ogen bij het aanschouwen van zoveel ellende. De mensen proberen er wat van te maken, maar de angst regeert: “Komen de terroristen terug?” De mensen zijn wanhopig. Dit is geen menswaardig bestaan, niemand verdient het om zo te moeten leven. Maar wat moet je als je zo arm bent en niets hebt.

We reden nog wat dieper de jungle in naar Juhudi Primary School, want dat was de plek waar de distributie zou plaatsvinden. We troffen een geduldig wachtende, zwijgende, hoopvolle menigte aan. Sommigen mensen moesten kilometers lopen door de jungle om hun pakket op te halen. Uiteindelijk hebben we 70 pakketten uitgedeeld aan de meest kwetsbaren. Het maken van keuzes was een zware emotionele taak realiserend, dat er meer nodig is, b.v. eenvoudige hutten om enigszins menswaardig in te leven.

De voedselpakketten bestonden uit: 25 kilo rijst – 24 kilo maismeel – 5 kg. bonen – 1 kg. Suiker – 1 kg. spaghetti – 2 stukken zeep – 500 gr. waspoeder – 500 gr. zout – 100 gr. theebladeren.

Dit is genoeg voor een gezin bestaande uit 5 personen voor ongeveer 3 weken.

Het project heeft dit alles bekostigd uit eigen ingezamelde middelen. Wij danken u voor uw vertrouwen samen met de onontbeerlijke morele en financiële steun.