De afgelopen 2 weken hebben we 3 boringen verricht en daar komen er in de komende weken nog 2 bij. Vrijdag 4 september waren we om 17.00 uur eindelijk klaar in Tewa na een boring, die heel veel van onze krachten heeft gevergd. Boren is echt geen gaatje in de grond maken en dan komt het drinkwater gewoon naar boven. Nee, het is afzien. De ene keer wel wat meer dan de andere. De boor kan vast komen te zitten, de schachten kunnen instorten, je kan zout water vinden in plaats van het door geologen beloofde drinkwater, de machine kan het begeven en nog heel veel meer.
In Tewa is helemaal geen drinkwater te vinden in een verre omgeving, alleen zout water in ondiepe bronnen. Donderdag zat tijdens het boren alles tegen. De compressor vertoonde kuren, de schacht stortte telkens in terwijl de boor er nog in zat, we kwamen ook een grote keiharde rots tegen enz…. ’s Avonds om 10 uur gaven we het doodmoe op en moesten de volgende dag (vandaag 4 september) opnieuw een poging wagen. Om instorting proberen tegen te gaan hebben we een aantal grote en brede pijpen de grond in laten zakken en zijn gaan boren in die pijpen. Dat is loeimoeilijk! Millimeter werk, want ander vernield de boor de pijpen. Het moet dus loodrecht gebeuren.
We waren heel bang om zout water aan te boren, want Tewa ligt niet zo ver van de oceaan. Dit is een van de redenen waarom hier zo moeilijk drinkwater te vinden is. Het is dus toch gelukt! Een heel, heel groot succes en we schatten, dat er in 1 uur bijna 20.000 liter opgepompt kan worden. Er zit dus wellicht een zeer groot waterreservoir in de grond.
Volgende week gaan we naar Hindi en daarna naar Moa. De laatste is een plek in een nomadengebied. Er is geen elektriciteit en zijn ook geen hotels. Moa ligt ook nog eens 80 kilometer van Mpeketoni, dus logistiek wordt dat een flinke klus. We nemen zelf matrassen en muskietennetten mee enz. en gaan slapen op de grond. Er is geen andere mogelijkheid. Er zal ook bewaking meegaan, omdat we een terroristisch gevoelig gebied intrekken.
4 - 11 - 2022 / Lees verder