Nairobi 19 oktober 2023
Op 15 oktober om 08.35 vertrokken Xavier Cornelis en ik naar Kenia voor een werkbezoek. De vlucht naar Nairobi verliep voorspoedig en we landden keurig op tijd om 06.00 op Jomo Kenyatta International Airport. Ik heb een Keniaanse levenslange verblijfsvergunning dus de paspoortcontrole was een peulenschil. Xavier had wat meer tijd nodig, want hij had een visum. We liepen samen naar de bagageruimte en onze 4 koffers kwamen snel aan. Met vetkrijt stonden er grote groene kruizen op de koffers aan beide kanten. Daar waren we al op voorbereid en met een flesje water van Kenya Airways veegden we de kruizen weg. Die waren er door de douane opgezet, omdat er veel apparatuur in zat. Xavier is een oud leerling van mij uit de periode, dat ik in Vlaardingen leraar Engels was op ’t Groen van Prinsterer College. Hij is nu politieagent in Rotterdam, maar ook gespecialiseerd in bewakings- en internet aansluitingen. We hebben veel ervaring en wisten, dat we in de problemen met de douane zouden kunnen komen. We liepen verder naar de scanning machines van de douane en vroegen aan de beambte of we alleen onze ruimbagage op de band mochten plaatsen omdat de koffers zo zwaar waren. De beambte bekeek de koffers en zag geen groene kruizen en met een glimlach op het gelaat zei hij: “Alright”. Wij namen vriendelijk afscheid van hem en liepen vrolijk naar de uitgang.
Daarna moesten we oversteken naar Jambojet Airlines voor een binnenlandse vlucht naar Lamu. Dat is een prachtig eiland op slechts enkele kilometers van Somalië. Het vliegtuig vertrok om 09.00 en ruim een uur later landden we op die idyllische plek. Vandaar zou het nog een half uur varen worden om ons van Mokowe naar het vaste land te brengen. Daar zou dan een pick-up klaarstaan om ons in ongeveer een uur naar Mpeketoni te rijden. Maar ………….deze keer heb ik die plaats niet bereikt door een nare val.
Onze bagage werd door mij bekende lokale porters gedragen. Xavier en ik liepen rustig naar het bootje dat ons naar Mokowe over zou varen. We liepen een pad af naar een helling en daar beneden lag de boot. We liepen naast elkaar naar beneden, maar plotseling gleed mijn rechterbeen weg en mijn hele lichaam landde er op. Ik zag en voelde dat het echt fout was. Opstaan was onmogelijk en we besloten eerst naar Lamu te varen om daar in een lokaal ziekenhuis een röntgenfoto te laten maken.
Uiteraard moest ik hoe dan ook gedragen worden, maar de lokale bevolking heeft heel goed geholpen. In het hospitaal werd er meteen hulp geboden en er kwam een dokter bij. Hij zag meteen dat mijn knie uit de kom was geschoten en dat kon hij verhelpen. Hij zei ook, dat het wel pijn zou doen. Hij drukte even en ik kreeg een enorme pijnscheut en wilde meteen stoppen: eerst een X-ray! Die toonde duidelijk een ernstige breuk net boven het kniegewricht in het dijbeen. Ze wilden me opnemen voor een operatie. Dat was niet zo’n goed idee onder deze primitieve omstandigheden.
Ik belde de Flying Doctors, die gewonden of zieken uit afgelegen gebieden naar Nairobi vliegen voor behandeling in een goed uitgerust ziekenhuis. De beste daarvan zijn Nairobi Hospital en Agha Khan Hospital. Ik koos voor het eerste. Al meer dan 30 jaar ben ik lid en toen ik belde werden er enkele administratieve en medische vragen gesteld. Vijf minuten later kwam het verlossende telefoontje: “We are coming to Lamu Immediately and will be there in a little more than an hour”. Geweldig! Tijdens de vlucht werden er talrijke testen gedaan. Gelukkig heb ik een goede gezondheid en dat werd door geavanceerde apparatuur aangetoond. Xavier reisde verder naar Mpeketoni om zijn werk daar te kunnen uitvoeren. Op Wilson Airport in Nairobi stond de ambulance al klaar om me naar Nairobi Hospital te vervoeren.
De volgende dag maandag 16 oktober vonden er vele onderzoeken plaats waaronder een C.T. Scan.
De chirurg, dokter Murila, beloofde de operatie de volgende dag om 19.00 uit te voeren. Maar ….er was een probleem. Men wilde een voorschot van 1.250 euro en een garantie van de verzekering, dat de operatie vergoed zou worden. Mijn vrouw Ann heeft daar keihard aan gewerkt en kreeg advies van Jaap Zeelenberg, die ook zoiets had meegemaakt. Dinsdagmiddag om 3 uur kwam het bericht dat Eurocross garant zou staan en vier uur later lag ik op de operatietafel.
De operatie duurde bijna 2 uur en is goed verlopen. Ik ben al begonnen aan de revalidatie en hoop zo snel mogelijk naar Nederland te kunnen komen. Maandag a.s. komt dokter Murila en dan overleggen we wanneer terugkeer verantwoord is. Het werk in Mpeketoni gaar door. Xavier is bezig met de aanleg van Starlink. Dat is een project van Elon Musk, die internet via om de aarde cirkelende satellieten in afgelegen streken mogelijk wil maken (https://www.starlink.com).
Ik ben dankbaar, dat het goed kan aflopen. Er zal wel een traject van revalidatie volgen, maar ik ben vol goede moed. Hopelijk blijft u het Kenia Project steunen, want die morele en financiële steun is onontbeerlijk nodig. We gaan door met ons ontwikkelingswerk. U wordt op de hoogte gehouden.
Wim van den Burg
